Wandering Fire
"Singer-songwriter / Americana"
Zondag 12 maart 2023
15:00 uur
Entree: € 12,50
Akoestische gitaren en meerstemmig vocalen vormen de belangrijkste ingrediënten van de sound van Wandering Fire. Door het gebruik van gitaareffecten klinken de akoestische gitaren soms verrassend elektrisch. Dit geeft de band de vrijheid om met het geluid te experimenteren. De nummers worden gezamenlijk gemaakt, soms op basis van (romantische en naturalistische) gedichten.
De luistermuziek van Wandering Fire wordt geregeld vergeleken met bands als Crosby, Stills & Nash en Darlingside die qua opvatting en geluid in dezelfde traditie staan.
In 2019 is ons debuutalbum uitgekomen met de titel During Wind and Rain, naar het gelijknamige gedicht van de Engelse dichter Thomas Hardy.
Om een beetje in de sfeer te komen: Twee Lockdown sessies
De pers over Wandering Fire
GRONINGEN – De heren van Wandering Fire zeggen het zelf al in hun promotiemateriaal. Coen Noordman, Guus Drentje, Reinaert Hulleman en Donald van Tol komen met vier stemmen en drie gitaren en meer heb je niet nodig voor een bijtijds zeer sterk optreden tijdens GSC zegt Tabee, het afscheidsfestival van de Groninger Songwriter Circle in Dot in Groningen.
In zowel de muzikale keuzen als in de fraaie harmonieën doet Wandering Fire denken aan de heren groepen van het begin van de jaren zeventig van de vorige eeuw. De formatie stond al vaak in het kader van de GSC op een podium, maar de huidige bandnaam is al de derde naam van hetzelfde gezelschap. Het concert begon breekbaar. De leadzang was heerlijk krakelig en teer voor de rest van de mannen inviel in ‘City Lights’.
De zang is het sterke punt van de band. Erg gevarieerd met verschillende leadzangers en op zijn best als het samengaat. Het gaat dan ook van breekbaar tot krachtig. De meenste liedjes werden voorzien van een nette introductie, ook om de nodige stemtijd vol te maken. Het sterkste deel van het optreden bij GSC zegt Tabee was het midden deel. Met slechts één gitaar en steeds een bijvallende stem, werd het nummer knap opgebouwd. Het mooiste nummer was ‘Stardust’. Een titel die het niet voor niets kreeg, want het is een terug grijpen naar de tijd en sfeer van het einde van de flower power en het begin van de jaren 70. De tijden van onder andere Ziggy Stardust. Het was tevens het stevigste nummer dat Wandering Fire op de setlist heeft staan, met nu vier robuuste stemmen die samengingen, wat het nummer veel power en punch gaf. Veel rustiger, maar ook erg mooi was ‘Home Again’ een nummer over thuiskomen. Nu heerste de subtiliteit. Het geeft maar aan hoe veelzijdig Wandering Fire is, waarin meerdere songwriters ieder op hun eigen manier hun liedjes schrijven, maar toch slaagt de band erin om de eenheid te bewaren, door de harmonieën.
Met nog een mooi Americana liedje ter afsluiting in de stijl van America, ook een band die in de jaren 70 triomfen had, wist Wandering Fire toch een fijn optreden af te sluiten.
